Op mijn vakantiewerk kwam ik op een zekere dag vast te zitten in de lift. Helaas kreeg ik de lift niet zomaar open. In deze blog schrijf ik over mijn avontuur van hoe ik in de lift kwam vast te zitten en hoe ik eruit kwam.
Wat vooraf ging...
Op een mooie zomerse dag in de vakantie ging ik zoals altijd naar het werk. Daar doe ik heel wat verschillende taken. Een van die taken is de karren verdeling regelen, helaas ging het daar fout. Ik zag een paar uur voor ik de karren moest verdelen dat er een technieker aan het werken was aan de lift. Hij zei dat de lift even niet zou werken. Ik vroeg hem hoelang de lift niet zou werken, daar zei hij meteen op dat de lift normaal binnen een uurtje terug zou moeten werken. Ik zei dat het goed was, hij zei er nog snel even bij: 'als de lift terug naar beneden komt, dan werkt hij terug'. 'Ik dacht oké, dan kan ik over enkele uren terug de karren verdelen met deze lift'. Na een kort gesprek ging ik terug naar mijn werkplaats om nog een paar andere taken uit te voeren.
 |
| Het Belang van Limburg |
Een paar uur later...
Een paar uur later was de lift weer normaal te gebruiken, dat dacht ik toch. Alweer deed ik de karren bedeling, ik bracht alle karren vlot met een en dezelfde lift naar de juiste afdelingen, op drie karren na. De karren bedeling ging vlot, ik merkte nauwelijks dat de lift vreemd deed. Maar de lift schokte nog wel een beetje, ook al was niet niet bijzonder voor die lift. Dat deed die lift al zolang ik er vakantiewerk deed, dat was dus echt niets speciaal. Maar het was wel specialer dat de lift er extreem langer over deed om te openen. Ergens in de tijd dat ik met de karren bezig was, toen kwam ik een heel aardige vrouwelijke jobstudente tegen. We begonnen te praten over het feit dat de lift tegenwoordig vreemd deed. Ze zei: 'ja, ik merk dat ook wel vaak aan de lift. Maar meestal is het een klein probleem dat snel is opgelost'. Toen de lift beneden aankwam verliet zei de lift en ik pakte de derde laatste kar mee de lift in en ik tikte het nummer van het 4de verdiep in. Ik voelde dat de lift vrij snel omhoog ging, maar dat was maar een idee. In werkelijkheid ging de lift een paar verdiepen omhoog om dan vast te komen zitten, dat merkte ik door een enorme schok en door de elektriciteit die uitviel. Na een tijdje sprong de elektriciteit terug aan, maar de lift kon niet bewegen. Dat was de druppel, het was tijd om op het alarm te drukken. Er stond een tekstje boven de noodknop dat ik minimum 3 seconden de noodknop moest indrukken, wat logische is. Na 10 seconden te drukken ging het alarm nog steeds niet af, de wanhoop steeg bij mij langzaam op. Ik probeerde snel een tweede keer om het alarm in te drukken, weer eens zonder resultaat. Na de tweede keer drukte ik als een zot heel de tijd op het alarm, maar ook dat zonder resultaat. Ik zat nog steeds vast, ik dacht eraan dat ik met de telefoon in de lift misschien ook zou kunnen bellen. Helaas werkte ook dat niet. Ik snap dat dat niet zou werken zonder stroom, maar zelfs met stroom werkte de knoppen niet. Na een tijdje stil hangen voelde ik plots dat de lift naar beneden ging of dat dacht ik toch, in werkelijkheid viel de lift gewoon een stuk naar beneden. Ik voelde een enorme knal, ik viel zelfs bijna omver. Dat was voor mij even verschieten, maar ik had de hoop dat ik er op dat moment wel zou uit kunnen. Daarom probeerde ik de deur open te trekken, helaas stond de beveiliging van de lift wel nog op. Het had dus geen zin om de deur open te krijgen, daarom maar met al mijn kracht op de deur van de lift geklopt en ik riep zo hard als ik kon: 'HELP!!!'. Ook dit was zonder resultaat, er gebruikte op dat moment niemand de lift. Na een heel lange poos bonken en roepen was mijn adem op, de moed zonk bijna tot in mijn schoenen. Ik ging er al bij zitten, maar plotseling kreeg ik een goed idee. Ik realiseerde mij namelijk dat ik nog een visitekaartje van mijn baas had in mijn portemonnee, ik nam het kaartje er zo snel mogelijk uit. Toen ik het kaartje vast had was ik zo blij, nu nog alleen mijn telefoon opzetten (die moet uit tijdens het werken). Meteen toetste ik het nummer van mijn baas in op mijn smartphone, ik wachtte geduldig af tot ik een verbinding kon maken naar mijn baas haar gsm. Helaas was dat niet simpel met de verbinding in de lift, na volhoudend een paar minuten proberen te bellen kreeg ik plots toch de stem van mijn baas te horen. Ze vroeg direct wat er aan de hand was omdat ik zolang weg was. Ik zei meteen dat ik vast zat in lift... , toen legde ze meteen in en ze belde een externe technieker om mij te redden uit de kapotte lift. Na even zittend te wachten in de lift hoorde ik de stem van mijn baas en de technieker, ze probeerde de beveiliging van de lift los te maken om zo de lift open te kunnen duwen. Het duurde niet lang meer voor de lift eindelijk open kon. Ik kroop direct tussen het plafond en de bodem van de lift naar beneden. Ik kon de grond wel kussen van blijdschap. Maar vooral was ik mijn baas heel erg dankbaar omdat ze mij er zo snel uit kreeg, ik zei meerdere keren bedankt voor het redden. Ze zei tegen me dat ik mocht rusten, maar ik besloot toch maar even om mijn taak van de karrenbedeling af te maken. Op de kar die vast zat in de lift dan na.
 |
| De Stentor |
Terug aan het werk...
Toen ik alle karren had weggedaan stond de kar nog steeds in de lift, met een kaartje aan de lift dat de lift defect is. Na zo lang vast te zitten in de lift was het tijd om te gaan eten, daarom maar snel naar onze eigen refter gegaan. Daar waren al mijn collega's te zien. Die me allemaal aanspraken van 'goed gedaan kerel', ook de collega's die normaal niet veel zeggen, zeiden dat ik dapper was. Ze vroegen of ik niet bang was, daar zei ik met een sarcastische lachje op dat ik niet bang was. Maar eigenlijk zat ik nog altijd een beetje te beven. De rest van de dag was het hoofdonderwerp nog altijd dat ik vast kwam te zitten in de lift.
 |
Na zo lang vast te zitten was ik enorm blij dat ik terug vrij was, het was echt een gevoel van blijdschap toen ik eruit kwam. Daarom ook dat ik het de moeite vond om er eens een blog over te schrijven, persoonlijk vind ik het een goed verhaal. Een goed verhaal verdiend het om verteld te worden, alleen was ik niet echt de held van dit verhaal. Maar eigenlijk waren mijn baas en de externe technieker de helden van dit verhaal.
