"Investeren in goud!?"

De laatste tijd zocht ik naar een manier om geld te beleggen, want het spaarboekje brengt helaas niet op. Daarom na veel afwegingen besloten om te investeren in goud. Het leek me een goede beslissing, maar is het ook zo? 

Vooronderzoek - bestelling - afhalen - afronden

Maanden geleden had ik gehoord op het nieuws dat het slim was om in goud te investeren. Maar helaas is de media (bijna) altijd te laat met zulke aankondigingen. Dat was ook al meteen iets wat ik in m'n hoofd stak. Daardoor had ik nog niet direct de gedrevenheid om er in te investeren.

Scientias

Nog iets later zei mijn goede vriend (gekend van de gevaarlijke wandelingen) dat hij in zilver had geïnvesteerd. Hij sprak met veel overtuiging over het feit dat het zou opbrengen, dus hij kreeg me vrij goed mee in zijn verhaal. Al snel kreeg ik de motivatie om er over te zoeken op het web. Maar ontdekte al snel dat zulke zilverlingen en munten veel hoger werden verkocht, dan de werkelijke waarde. Wat eigenlijk best logisch is. Want bedrijven die zich bezighouden met de verkoop van edelenmetalen - moeten er ook hun brood mee kunnen winnen. Dus dat zorgde voor heel wat twijfels. Na heel wat twijfelen besloot ik om nog wat met die ene vriend te praten. Hij bleef nog altijd even gemotiveerd. Nog wat later gingen we naar het goudwisselkantoor om te informeren en om misschien zilver te kopen. Daar kregen we heel goed advies over het kopen van zilver, maar helaas verkochten ze alleen op bestelling. Na ons bezoek liet ik de informatie even goed naar binnen zinken - en al snel kwamen er toch andere ideeën naar boven. Want ik zat nog altijd met dezelfde zorgen in mijn hoofd. Ik dacht nog altijd dat het moeilijk zou zijn om er winst uit te kunnen genereren. 

Zilvergoudwinkel.nl

Wat later nam ik de goudkoers maar eens onder de loep, want die bedragen waren ook veel hoger. Hoe hoger de prijs, hoe makkelijker de administratie- en verzendkosten te dekken; dacht ik toen. Dus ik besloot om mijn aandacht daar enkele weken op te leggen. Want voor mij leek het een goede keuze, dus ik nam uren en uren de tijd om de koers te onderzoeken - en bekeek online artikels over goud - en zocht nog op zoveel andere manieren naar informatie. Na weken onderzoek doen zag ik dat de prijs enkele euro's was gedaald, dus ik besloot toch maar om een stukje goud van 24 karaat - 99,99% te kopen. Het leek me een goed idee om een munt te kopen. Dus ik zocht naar een goede munt - en zag al snel 'de gouden maple van 1/10 troy (3,11 g)' staan. Na even kijken werd ik verliefd op de mooie uitstraling van de munt - en voegde hem aan m'n winkelmandje toe. Maar voor ik ging afrekenen, keek ik nog even naar andere munten. Ook al had dat geen zin meer, want zat al in mijn tunnelvisie. Het moest - en het zou die munt zijn. Daarom ging ik na een tijdje toch maar afrekenen. Na het afreken moest ik nog even mijn bestelling bevestigen per telefoon. Dat deed ik ook. Plots kreeg ik een Nederlander aan te telefoon. Want ik was nu eenmaal aan het telefoneren met het hoofdkantoor dat zich in Nederland bevond. De meneer die ik aan de lijn had: was vreemd genoeg erg vriendelijk, maar liet er geen doekjes om winden. Hij deed snel zijn behoefte onderzoek - en ik maakte hem snel duidelijk waar ik voor belde. Ik vertelde hem duidelijk wie ik was - en voor wat ik belde: 'de gouden maple van 1/10 troy'. Hij vertelde me direct: "Ik stuur hem nu op - en hij zal over een paar dagen arriveren... . Je kan hem dus ook tegen het einde van de week afhalen". Ik gaf heel snel bevestiging en bedankte hem. Na het gesprek, maakte ik even een afspraak met de dealer van het kantoor waar ik wilde afhalen. Ook hij hielp me goed verder - en speelde direct op de bal. Ik had immers direct mijn afspraak te pakken.

De goudkoers

Na dagen te moeten wachten, kon ik eindelijk mijn mooie muntje gaan halen. Ik vertrok al ver voor mijn afspraak om zeker op tijd te zijn. Want ik ging nu eenmaal snel even met de fiets. Na een halfuurtje fietsen kwam ik al aan. Wel iets te vroeg, daarom besloot ik om even naar een park te gaan. Toen ik bij het park was, nam ik meteen de nodige spullen bij me voor de aankoop. Op die manier moest ik niet meer gaan zoeken naar wat ik moest laten zien. Toen ik alles bij de hand had - ging ik recht naar het kantoor - parkeerde mijn fiets ergens aan een winkel in de straat - stapte op het kantoor af - stopte even en keek het kantoor aan - nadien drukte ik toch op de bel van het kantoor - snel werd de deur open gedaan - ik ging binnen - ontsmette mijn handen - en begroete de dealer. De dealer maakte me snel wegwijs naar zijn kantoor. Hij zij beleefd: "ga zitten". Het klonk vreemd genoeg beleefd en dwingend tegelijkertijd. Het was bizar. Al snel wierp de verkoper een orderbevestiging op tafel - en haalde een grote witte enveloppe naar boven. Hij haalde er mijn munt uit. Met grote ogen keek ik naar de munt, de munt zag er prachtig uit. De verkoper merkte m'n grote ogen op - en zei: "Heb je ooit al eens echt goud gezien?". Daar zei ik snel "nee" op. De verkoper lachte, maar kon het alleen van zijn ogen afleiden. Snel pakte ik de munt al vast, want het was toch zo prachtig. Ik bekeek hem goed. De munt was kei hard aan het blinken. Maar al snel onderbrak de verkoper me - en vroeg hoe ik wilde betalen. Ik vertelde snel dat ik cash wilde betalen - en reikte hem snel even 200 euro toe. Hij had nog niet meteen wisselgeld, dus hij moest daarna even gaan zoeken naar het wisselgeld. In die tijd nam ik de orderbevestiging door - en tekende in twee exemplaren. Na het betalen, geraakte ik goed aan de babbel met de verkoper. Ik stelde heel wat vragen over goud - en hij beantwoorde ze. Soms stelde ik ook vragen waar ik het antwoord al op wist, maar dat was een soort test. Al snel wist ik dat hij geslaagd was voor zijn test. Dus ik kon het niveau van het gesprek opdrijven. De vragen waren al ver gevorderd - en er werd al langs twee kanten ook een beetje gelachen en gezwansd. Na een tijdje vroeg hij me nog of ik vragen had. Ik vertelde hem dat alles duidelijk was en bedankte hem zelf. Daarna ging ik terug huiswaarts.  

Slim Beleggen

Toen ik thuis aankwam: begon ik een portfolio te maken over goud. Ik maakte een mooie illustratie voor op de cover - en vulde even alle informatie over de munt aan het portfolio toe. Daarnaast noteerde ik ook wat de verkoper zei. Door het portfolio kan ik goed inschatten wat ik moet doen met het goud, want het blijft tenslotte een investering. Ook had ik al een hele strategie uitgeschreven. In die strategie schreef ik allemaal afspraken neer met mezelf. Zo kan ik me er goed van weerhouden om domme dingen te doen. 

Ondernemen & Internet

Wat vindt ik van mijn aankoop?

Zelf ben ik heel trots op de aankoop die ik heb gedaan. Ik kijk met fonkelende ogen naar mijn mooie stukje puur goud. Het is prachtig om te zien. Maar het blijft een investering, dus als de tijd rijp is. Dan verkoop ik. Maar ik ben mezelf er wel van bewust, dat ik het muntje pas waarschijnlijk na 10 jaar ga verkopen. Want zo wil ik er toch wel een centje aan verdienen, ook al gaan er geen wonderen gebeuren. Maar voor mij is het hele avontuur er rond ook al de moeite waard. Of ik nog munten ga kopen, dat weet ik nog niet. Het kan zijn van wel, maar kan evengoed van niet. Het zal er vooral vanaf hangen of de aankoopprijs hard genoeg zakt, zodat het overeen komt met mijn strategie.

Zilvergoudwinkel

Bedankt voor het lezen! 

"Hopelijk mijn laatste blog over corona..."

Het afgelopen jaar heb ik al heel wat blogs over covid geschreven, helaas. Daarom hoop ik dat dit mijn laatste blog over dit onderwerp mag zijn. Deze blog zal vooral gaan over de (valse)hoop die we als Belgen kregen van Marc Van Ranst.

GS1

De Paaspauze 

Een poosje geleden werd er beslist door de regering om een paaspauze in te lassen. Dat was te wijten aan de superslechte coronacijfers. Daarom besloten ze om een pauze in te lassen gedurende de paasvakantie en een verlengstuk. De paaspauze zorgde ervoor dat niet essentiële zaken de deuren moesten sluiten of ze mochten klanten ontvangen op afspraak. Daarnaast werd het samenkomen van 10 mensen buiten teruggeschroefd naar 4 mensen; wat eigenlijk amper haalbaar is. Naast de haalbaarheid waren de regels ook per interpretatie vatbaar. Want je mocht met 4 mensen buiten samenscholen. Maar wil dat dan zeggen dat je elke dag met een ander groepje van 4 mag samenkomen? Dat is me vrij onduidelijk.

PAL NWS

Hoe beleefde ik de paaspauze? 

Aan het begin van de paaspauze wist ik me geen houding aan te nemen. Want er werd gezegd dat je je contacten moest indijken. Maar dat is nu eenmaal makkelijker gezegd dan gedaan. Toen de paaspauze werd aangekondigd, was mijn eerste idee dat het saai zou zijn - en dat ik niet zou kunnen afspreken. Maar al snel haalde ik in m'n hoofd om toch maar eens uit mijn kot te gaan met vrienden. Dus dat deed ik ook. Ik legde al direct wat afspraken vast om te fietsen, wandelen of geocachen met vrienden. Want ik zat al erg op mijn honger om af te spreken. Maar voor ik ging afspreken, was het nog tijd om mijn verjaardag met mijn ouders te vieren. Dat deden we door een dagje te gaan geocachen ergens ver van de deur - daarna gingen we een frietje steken in een frituur onderweg - op onze slippers - als echte marginalen. Maar wat moet je nu anders doen in deze situatie? Na een weekendje feesten met mijn ouders. Begon ik effectief af te spreken. Ik begon de reeks van afspreken bij een vriend die een eindje van mij woonde. Ik fietste naar hem toe - om dan daarna een wandeling te maken. De volgende dag had ik afgesproken met een meisje uit mijn klas die ook wel op een afstandje woonde. Daar ging ik met geocachen - en onderweg deden we een picknick met verse fruitsla en Coca Cola. Op de derde dag van de reeks was het tijd om nog eens een wandeling te maken. Maar ook deze keer sprak ik met iemand anders af. Maar ik ging wel terug naar hetzelfde bos waar ik al de vorige dag had afgesproken. Na de afspraak ging ik samen met mijn grootouders en ouders BBQ 'en terwijl het 25 °C warm was. De volgende 2 dagen maakte ik vooral ritjes met de auto. Nadien ging ik nog eens op avontuur met een erg goede vriend - waarmee ik gesprekken heb, die met superveel enthousiasme telkens verdergezet kunnen worden. Met diezelfde vriend ging ik nog wat keren op avontuur tijdens de pauze. Helaas kwam er wel snel een einde aan het mooie weer, daardoor besloot ik om mijn kamer nog eens te schilderen. Met succes, want de kamer heeft nu een mooie laag verf gekregen. Na enkele dagen schilderen ging ik terug even heel wat dingen doen. Ik ging afspreken met vrienden en familie -, vierde Pasen - en reedt nog wat met de auto. Al snel was ook die week afgelopen - en toen had mijn mama vakantie. Dat betekent dus veel dingen doen met de mama. Dus we gingen al enkele keren geocachen -, we maakte cupcakes - en deden nog veel meer. Ook heb ik de laatste weken erg veel series en films bekeken - en tot slot heb ik een nieuwe communicatie app ontdekt. De naam van de app is: Slowly. De app is superleuk. Want de app brengt het penvrienden-concept terug; dus je gaat brieven sturen naar mensen die je niet kent - met je smartphone - en je hoeft niet eens je fysieke adres door te geven - en het is in principe gratis. Voor mij dus de ideale app.

Twitter

Corona is bijna gedaan...

De afgelopen maanden heb ik al heel wat keren gehoord dat corona bijna gedaan zou zijn. Alleen klinkt het allemaal niet zo geloofwaardig. Aangezien we regelmatig harde stijgingen hebben van alle soorten covid-cijfers. Dus eigenlijk krijgen we te horen: "oei, oei, oei, de cijfers zijn echt niet goed, maar we gaan wel versoepelen". Naar mijn mening klinkt het niet zo logisch. Want door op die momenten te versoepelen, wordt het alleen maar erger - en zeggen doordat er maar een fractie van de bevolking is ingeënt dat het bijna achter de rug is. Is ook maar naïef naar mijn mening. Want ze zeggen zelf dat er minstens 7/10 van de bevolking moet ingeënt worden. Maar in de praktijk zijn er nog maar 15 % van de mensen ingeënt. Vandaar dat ik speeches van de premier en Marc Van Ranst de laatste tijd erg in twijfel trek. En dan heb ik het nog niet gehad over de verschillende varianten die opduiken.

DVHN

Wat ben ik blij, dat ik eindelijk nog eens een blog kon schrijven. Want had de laatste weken al veel te vol gepland, waardoor er voor bloggen niet veel tijd meer was. Maar ben tenminste weer goed aan het geocachen. Wat ook wel belangrijk is.

Bedankt voor het lezen van mijn blog, hoop alleen dat ik niet te negatief was over corona.   :)  

Vandaag vier ik dat ik autist ben...

Vandaag is het wereld-autisme-dag, daar kan ik als zijnde Auti-Man niet omheen. Daarom vandaag een blog over deze speciale dag die maar één maal per jaar plaats vindt.

Wereld-autisme-dag?

Wereld-autisme-dag is een dag die het hebben van autisme even in de schrijnwerper zet. Er wordt dus eens wat extra aandacht besteed aan deze stoornis (superkracht). Door het inrichten van deze dag, wordt er gehoopt dat het taboe dat er rond hangt verdwijnt. Dat zal niet gemakkelijk zijn, maar deze dag werpt wel effectief zijn vruchten af. Want jaar op jaar is het minder erg om te vertellen dat je autisme hebt. Maar helaas is dit taboe er nog wel steeds. Maar wat telt is, dat het nog altijd minder en minder één taboe wordt. Dus ik ben wel erg blij dat deze dag elk jaar op 2 april valt. De dag wordt niet altijd op dezelfde manier gevierd, maar dat maakt het ook wel leuk. Zo is er die dag variatie - en variatie is goed om mensen hun interesse te trekken.

Istock

KEIvoorAutisme?

Dit jaar pakt 'Autisme Vlaanderen' uit met één 'kei'-goede campagne. Letterlijk en figuurlijk, want het concept draait erom om zoveel mogelijk 'happy stones' te leggen (dat zijn stenen met een tekening op die je op mooie locaties legt). Met dit symbool wil de organisatie duidelijk maken dat mensen met autisme ook 'kei'-goed kunnen zijn in dingen zoals werk, school, hobby's,... . Dat is een mooi gebaar, want uiteraard is niet iedereen met autisme hetzelfde. Zo heb je mensen met autisme met een lage zelfstandigheid, maar er zijn er nog veel meer die wel heel zelfstandig zijn. Ook al is dat niet het belangrijkste. Het gaat er vooral om dat mensen met autisme hun uiterste best doen net zoals anderen. Wat niet wil zeggen dat alles zo vlot verloopt, maar ze doen wel 'kei' hard hun best. Dus het is mooi dat dit op deze wijze wordt benadrukt.

Geocachen.be

Mijn mening...

Ik ben erg blij dat deze bijzondere dag elk jaar plaatsvindt - en dat er ook jaarlijks heel hard wordt op ingezet. Een erg dikke pluim voor de mensen die zich bezighouden met de organisatie van dit gebeuren. Het denkwijze is een erg goede. Je moet er maar op komen, vindt ik. Echt indrukwekkend hoeveel mensen dat de campagne jaarlijks bereikt.

Voor mij is het soms moeilijk om te zeggen dat ik autisme heb. Dat is vooral te wijten aan het feit dat mensen niet weten wat het is - of dat ze veel te veel aandacht aan me geven omwille van mijn autisme. Maar door deze dag leren de mensen wel wat autisme is - en hoe ze zich moeten gedragen. Want veel mensen hebben nog altijd niet door dat je in de eerste plaats normaal moet doen. Je moet alleen je aanpassen, als je merkt dat de persoon in kwestie zich ongemakkelijk voelt - of verveelt. In al de andere situaties kan je best normaal doen - en dat kunnen mensen nog echt leren uit deze dag. Daarom al maar goed dat deze dag het leven in werd geroepen.

Heb ik al Happy Stones gevonden of gelegd?

Ja, hoor. Ik heb al happy stones gevonden op een tal van plaatsen. Ik moet ze alleen nog op een andere locatie achterlaten zodat de stenen reizen. Maar dat ga ik wel snel doen. De stenen die ik gevonden heb, zijn erg mooi en creatief bedacht. Aan de stenen kan je duidelijk afleiden dat je geen kunstenaar moet zijn om er te maken, dus dat maakt het wel interessant. Maar alsnog zijn het prachtige stenen. De stenen toveren zo een glimlach op gezicht. Dus ik ben de leggers super dankbaar.

Helaas heb ik de tijd nog niet gevonden om mijn eigen stenen te schilderen en te vernissen - anders had ik er ook wel een paar de wereld ingestuurd. Maar ben wel serieus aan het overwegen om er eens te maken. Want ik zou al te graag dit mooie initiatief steunen. Maar het is eigenlijk niet alleen een actie, het is ook een bezigheid heb ik al ondervonden - en misschien zelfs een kleine rage.

Deze mooie stenen gevonden aan een mooie vijver. 

Heel erg bedankt naar de organisatie van deze dag, de mensen die deze blog lezen - en in het bijzonder naar de mensen die dag-in-dag-uit van hun autisme een superkracht proberen te maken.