Vandaag vier ik dat ik autist ben...

Vandaag is het wereld-autisme-dag, daar kan ik als zijnde Auti-Man niet omheen. Daarom vandaag een blog over deze speciale dag die maar één maal per jaar plaats vindt.

Wereld-autisme-dag?

Wereld-autisme-dag is een dag die het hebben van autisme even in de schrijnwerper zet. Er wordt dus eens wat extra aandacht besteed aan deze stoornis (superkracht). Door het inrichten van deze dag, wordt er gehoopt dat het taboe dat er rond hangt verdwijnt. Dat zal niet gemakkelijk zijn, maar deze dag werpt wel effectief zijn vruchten af. Want jaar op jaar is het minder erg om te vertellen dat je autisme hebt. Maar helaas is dit taboe er nog wel steeds. Maar wat telt is, dat het nog altijd minder en minder één taboe wordt. Dus ik ben wel erg blij dat deze dag elk jaar op 2 april valt. De dag wordt niet altijd op dezelfde manier gevierd, maar dat maakt het ook wel leuk. Zo is er die dag variatie - en variatie is goed om mensen hun interesse te trekken.

Istock

KEIvoorAutisme?

Dit jaar pakt 'Autisme Vlaanderen' uit met één 'kei'-goede campagne. Letterlijk en figuurlijk, want het concept draait erom om zoveel mogelijk 'happy stones' te leggen (dat zijn stenen met een tekening op die je op mooie locaties legt). Met dit symbool wil de organisatie duidelijk maken dat mensen met autisme ook 'kei'-goed kunnen zijn in dingen zoals werk, school, hobby's,... . Dat is een mooi gebaar, want uiteraard is niet iedereen met autisme hetzelfde. Zo heb je mensen met autisme met een lage zelfstandigheid, maar er zijn er nog veel meer die wel heel zelfstandig zijn. Ook al is dat niet het belangrijkste. Het gaat er vooral om dat mensen met autisme hun uiterste best doen net zoals anderen. Wat niet wil zeggen dat alles zo vlot verloopt, maar ze doen wel 'kei' hard hun best. Dus het is mooi dat dit op deze wijze wordt benadrukt.

Geocachen.be

Mijn mening...

Ik ben erg blij dat deze bijzondere dag elk jaar plaatsvindt - en dat er ook jaarlijks heel hard wordt op ingezet. Een erg dikke pluim voor de mensen die zich bezighouden met de organisatie van dit gebeuren. Het denkwijze is een erg goede. Je moet er maar op komen, vindt ik. Echt indrukwekkend hoeveel mensen dat de campagne jaarlijks bereikt.

Voor mij is het soms moeilijk om te zeggen dat ik autisme heb. Dat is vooral te wijten aan het feit dat mensen niet weten wat het is - of dat ze veel te veel aandacht aan me geven omwille van mijn autisme. Maar door deze dag leren de mensen wel wat autisme is - en hoe ze zich moeten gedragen. Want veel mensen hebben nog altijd niet door dat je in de eerste plaats normaal moet doen. Je moet alleen je aanpassen, als je merkt dat de persoon in kwestie zich ongemakkelijk voelt - of verveelt. In al de andere situaties kan je best normaal doen - en dat kunnen mensen nog echt leren uit deze dag. Daarom al maar goed dat deze dag het leven in werd geroepen.

Heb ik al Happy Stones gevonden of gelegd?

Ja, hoor. Ik heb al happy stones gevonden op een tal van plaatsen. Ik moet ze alleen nog op een andere locatie achterlaten zodat de stenen reizen. Maar dat ga ik wel snel doen. De stenen die ik gevonden heb, zijn erg mooi en creatief bedacht. Aan de stenen kan je duidelijk afleiden dat je geen kunstenaar moet zijn om er te maken, dus dat maakt het wel interessant. Maar alsnog zijn het prachtige stenen. De stenen toveren zo een glimlach op gezicht. Dus ik ben de leggers super dankbaar.

Helaas heb ik de tijd nog niet gevonden om mijn eigen stenen te schilderen en te vernissen - anders had ik er ook wel een paar de wereld ingestuurd. Maar ben wel serieus aan het overwegen om er eens te maken. Want ik zou al te graag dit mooie initiatief steunen. Maar het is eigenlijk niet alleen een actie, het is ook een bezigheid heb ik al ondervonden - en misschien zelfs een kleine rage.

Deze mooie stenen gevonden aan een mooie vijver. 

Heel erg bedankt naar de organisatie van deze dag, de mensen die deze blog lezen - en in het bijzonder naar de mensen die dag-in-dag-uit van hun autisme een superkracht proberen te maken.