"Yes, het is lente! Maar voor hoelang?"

De afgelopen weken waren zalig op het vlak van weer, daarom een korte blog over "het eerste lentegevoel van dit jaar". Dus ik ga schrijven over hoe ik mijn zonnige weken heb besteed en welk gevoel het met zich meebrengt.

Libelle

Zin voor initiatief...

Om eerlijk te zijn ben ik iemand die continue het onderste uit de kan wil halen om zich te amuseren. Daarom nam ik de afgelopen maanden superveel initiatief om af te spreken met vrienden. Echt superveel. Want ik stuurde elke week naar mijn beste vrienden: "Jow, zin om af te spreken dit weekend"? Vaak was het antwoord "ja" - en dat liet zich dan ook merken door een grote grijns op m'n gezicht. Maar daarnaast begon ik op dat moment al te fantaseren over dingen die we zouden kunnen doen, dat was geweldig. Want zoals jullie alvast weten, hou ik er enorm van om even weg te zinken in de toekomst. Daarna wil ik dan graag ontdekken of mijn voorspellingen wel kloppen. Dus ik begin dan altijd af te tellen naar het moment suprême. Na het hele 'aftellen' komt dan uiteindelijk het moment van 'beleven', wat nog velen keren fijner is als het aftellen op zich. Op het moment zelf laat het zich vaak al merken, welke richting we uitgaan van activiteit of gesprek. Dat is zeer leuk, maar gelukkig is nog niet alles zo helder. Waardoor we ook voor aangename verassingen komen te staan - en op die manier ben ik dan mentaal al voorbereid - voor welke fratsen we gaan uitsteken. Maar anderzijds heb ik dan ook de momenten die spontaan ontstaan - en die dus nog niet gepland waren. Die momenten maken me dan ook weer het meeste aan het lachen. Want voor mij persoonlijk is 'spontaan altijd het beste'. Naast die velen uitjes nam ik de afgelopen periode ook het initiatief om weer eens een nieuw boek te beginnen. Die ik dan lekker gezellig op het terras las - met een cola naast me of met een ijsje in de hand, want het was tenslotte lente. Tot slot zorgde het mooie weer er weer voor dat ik terug op een aangename manier buiten op mijn privé basketbalveld kon basketballen. "Want wat had ik een nood aan het zorgeloos balletjes werpen naar mijn ring - en dat voor één uur lang". Die momenten stralen energie op me af - en zorgen voor kersverse ideeën/inspiratie die ik op alle gebieden wel kan gebruiken. Ook al gaat zonder ook, maar volgens mij is het eerder bijgeloof. Oké, ik ben weer te ver aan het afleiden. Naast het afspreken met vrienden, om iets te gaan doen binnen de coronamaatregelen, doe ik ook graag dingen met de familie. Zo overtuig ik hun ervan om met me te gaan wandelen in de velen bossen in mijn omgeving. Meestal krijg ik snel mijn 'ja', maar soms ook iets minder snel, omdat het fris is. Maar door een klein beetje uit te dagen, lukt het me aardig om hun op andere gedachten te brengen. Dus dan beslissen ze na even nadenken toch maar om hun wandelschoenen aan te trekken of om hun fiets te pakken.

a2Results

Afspreken met vrienden...

De afgelopen jaren was ik 'niet echt zo'n afspreker', maar daar heeft corona en het weer wat aan verandert. Want eerst was ik iemand die wilde afspreken, maar ik wachtte eerst altijd op een uitnodiging. Wat niet bepaald een goed idee is. Want je hebt nu eenmaal altijd een initiatiefnemer nodig - en helaas werd de stap dan weinig gezet om af te spreken; ook al had ik er nood aan. Maar gelukkig zijn de tijden verandert - en kwam ik tot initiatieven om af te spreken, al goed. Want zo zou ik nog lang kunnen wachten. Na een paar keer af te spreken met vrienden, begon het steeds losser en losser te lopen. Want nu wordt er ook aan mij gevraagd om af te spreken. Wat echt wel een hele verrijking is voor mijn sociale welbevinden. :D

Newsmonkey

Tijdens het afspreken met vrienden doen we verschillende dingen. Maar tot nu toe was het wel voornamelijk wandelen en fietsen. Dat zijn misschien niet zoveel verschillende activiteiten, maar het blijft wel altijd interessant. Want door het fietsen ontdek ik andere omgevingen, aangezien mijn vrienden een stukje verder wonen. Zo sta ik na elke tocht toch nog versteld van de plekjes die we ontdekken. En als dat nog niet genoeg is, daarnaast kan ik mezelf doelen opleggen, vergezeld met de vrienden die meegaan - en dat is top. Zo ging ik onlangs onaangekondigd met een van mijn goede vrienden fietsen. We wisten op de moment zelf nog helemaal van geen toeten of blazen af, maar toch besloten we instant om onszelf het doel '100 kilometer ver te fietsen' op te leggen. Dat doel begon in het begin als grap, maar na een dagje fietsen werd dat doel realiteit. Wat een overwinningsgevoel geeft - en zeker omdat het geregistreerd staat op mijn goede vriend zijn Strava-account. Dus natuurlijk moeten we daar dan nog mee uitpakken op Snapchat, want dan kunnen we nog eens een keer de macho uithangen. 😋

VAB-magazine

Maar ook het wandelen is een hele must. Want door deze activiteit met vrienden te doen, ontdek ik verschillende nieuwe wandellocaties. Want persoonlijk vond ik dat de bossen in mijn gemeente begonnen te vervelen. Maar door eens een ander bos in te trekken - in een andere gemeente. Dat zorgt voor een gloednieuwe omgeving die je kan bewonderen (of afbreken 'in figuurlijke zin'). Daarnaast heb je dan ook eens de mogelijkheid om de ander door je bossen te gidsen. Wat er uiteraard wel voor zorgt, dat de situatie verandert - en waardoor je op een andere manier naar het bos kijkt. Maar het belangrijkste voor mij is uiteraard nog het sociale aspect. "zo eens lekker roddelen over van alles en nog wat", dat kan me wel goeddoen. 

DE LELIEBOOM

De activiteiten die ik tot nu toe in de 'lente' heb gedaan, zijn misschien eentonig. Maar daar zal snel verandering inkomen. Want door deze 'positieve flow van afspreken' ontstaan er zoveel ideeën om te doen, zoveel zelfs, dat het moeilijk gaat zijn om ze allemaal te verwezenlijken. Maar ook moeten we nog rekening houden met corona. Wat niet wil zeggen dat we niet met vindingrijke ideeën gaan afkomen. Want we hebben nu eenmaal al wel wat nieuwe dingen bedacht om te doen - die wel mogen met de huidige coronamaatregelen.

Content Central

Waarom maakt de lente me gelukkig?

Het seizoen op zich doet me weinig, maar de lente voelt voor mij meer aan als een nieuw begin van iets positiefs - en dat kan me wel smaken. Voor mij begint de lente niet perse op 21 maart, maar wel op het moment dat het gras groen is; de bladeren van de bomen ontschieten; de kleuren overheersen in de tuin; het geluid dat kenbaar maakt dat de vogels huiswaarts zijn vertrokken vanuit het verre zuiden; het moment dat de mensen zich weer eens mens kunnen voelen na de lange donkere dagen. Dat is voor mij de definitie van 'lente'. De lente heeft dus veel te bieden, maar de lente leert ons ook dingen. Zo leert de lente ons letterlijk: "Na regen, komt zonneschijn". Zelf kan iedereen dat ook ervaren. Want ben er vrij zeker van, dat mensen zich weer tip-top-in-orde voelen als de zon weer op komt - en dat de zon zich een weg baant naar onze diepgevroren harten - die smeken om een zonnestaal - die onze temperatuur doet stijgen. Waardoor dus ook onrechtstreeks ons geluksgevoel de hoogte ingaat.

Showbizz 24

Hou jij van de lente?

Bedankt voor het lezen van mijn blog. Ik hoop dat jullie mijn ervaringen van de afgelopen lenteperiode interessant vonden - en dat jullie zelf ook hard hebben mogen genieten van dit geweldige weer.