Van baby tot kleuter

Hoe was mijn leven toen ik nog klein was? Daar zul je een uitgebreid antwoord op krijgen. In deze blog zal het gaan over: mijn geboorte, mijn babyborrel, mijn doop, mijn eerste stapjes, de geboorte van mijn broer en wanneer ik mijn eerste keer kine kreeg.

"Hoe het begon"

Het was ergens midden in de maand maart in het jaar 2002. Mijn mama verwachten haar eerste kindje. Ze was Hoogst zwanger, twee weken later werd ik geboren als haar eerste zoon. De bevalling was vlot maar speciaal verlopen. Ik kwam namelijk niet met mijn hoofdje piepen maar met mijn benen. Toen dachten mijn ouders in hun eigen al van "dat wordt een speciaal kindje". Maar niet dat ze al door hadden dat ik de stoornis autisme had. Op de beelden die ik bij mijn opa te zien kreeg: was te zien hoe blij mijn ouders wel niet waren, en hoe ze mij mijn eerste badje gaven.Hoe ik de eerste keer omarmd werd en hoe ze de eerste keer goede dag zeiden. Hoe mijn nichtje van twee reageerde, was echt nog het grappigste van allemaal. Ze lachte naar me en zij een paar keer 'kiekeboe'. Maar hoe mijn andere grootouders tranen van geluk in hun ogen hadden, ontroerde mij echt zo hard. Mijn opa was dol blij en filmde heel de geboorte, het is echt fantastische om achteraf al die leuke beelden te bewonderen.

www.24baby.nl

"De babyborrel en de doop"

De babyborrel en de doop waren echt goed georganiseerd. Ik werd gedoopt door een priester die een goede kennis was van mijn ouders. In de kerk zaten heel veel blije mensen zoals mijn ouders, mijn familie, de vrienden en collega's van mijn ouders. Mijn nichtje mocht de kaars aansteken, en kreeg een overdonderend applaus. Daarna volgde er een heel gezellig feest. De babyborrel was aangebroken, heel het huis was versierd met kleurrijke vlaggetjes en figuurtjes. Er bracht ook een traiteur heel veel eten. En buiten stond een heel grote ooievaar voor het straat met mijn naam er op. Iedereen die langs kwam was dol gelukkig, de complimenten naar mijn ouders vlogen in het rond. Iedereen bracht stuk voor stuk een super mooi cadeau mee. Het was echt een prachtig moment!

tadaaz.be

3 maanden later

Toen ik drie maanden oud was konden mijn ouders al zien: dat mijn spieren nog al stram waren.

Mijn ouders stuurden mij naar een zeer vriendelijke kinesist die vlak bij ons woonden. Zij gaf mij kine. Ze deed allerlei oefeningen met mij op een speelse wijze, ze gebruikte bv. puzzels en treintjes om het voor mij zo aangenaam mogelijk te maken. Ze heeft me daarna nog jaren lang kine gegeven.

"Mijn eerste verjaardag"

Wij.nl

Mijn eerste verjaardag, was een droom van een feest. Mijn papa maakte een heel mooie en kleurrijke kroon en mijn mama zorgde voor heel lekkere hapjes. Ik was toen ook een heel grote fan van de: "smurfen". Dus had mijn mama een heel lekkere blauwe smurfentaart laten maken. Er stond één kaarsje op de taart, ik moest toen dat ene kaarsje uitblazen. Maar dat ging niet zo vlot, zoals het er uit zag. Ik moest meerdere keren proberen te blazen. Maar uiteindelijk lukte het wel. Het heeft mij op elk geval wel geleerd: "de aanhouder is de gene die wind".  Het was echt een geweldig feest. Er werd gelachen en gezongen. Ik was misschien wel heel jong maar zo'n moment blijf je gewoon onthouden.

"De eerste stapjes"

Toen ik rond de leeftijd van één jaar zat. Begon ik te kruipen, ik was er al vrij snel mee weg. Toen kwam de dag dat mijn papa mij leerde stappen op het terras. Hij hield mij vast, ik probeerde voetje voor voetje te stappen. Hij bleef het oefenen met mij tot ik even later zonder zijn hulp kon rond wandelen. Toen was het moment daar "ik zou de wereld ontdekken". Dat deed ik ook, ik ging kruip en stap gewei's op verkenning in de tuin en in het huis. Ik had ook een kinderfietsje waar ik graag mee rond stapte in het huis. Ik kon uren lang met dat fietsje spelen. Mijn ouders leerden mij ook om puzzelstukjes te vissen en ze vervolgens in het juiste figuurtje te leggen. Alleen sloeg ik er altijd in om al die puzzelstukjes omgekeerd in de figuurtjes te leggen. Ik puzzelde niet alleen daar mee, want ik had ook nog een soort dikke plastieken blokken, die ik in elkaar moest puzzelen. Dat verliep exact op de zelfde wijze. Wat ik toen ook deed: was alle bloemetjes water geven met een fel blauw olifanten gietertje (soms ook iets te veel).

24baby.nl

"De geboorte van mijn broer"

Op 11 oktober 2003, werd mijn broer geboren. Het was voor mij de volgende ochtend: een vreemd gevoel. Want ik stond op, en plots zag ik nog een kind. Daar was ie dan, mijn broer. Mijn mama zij toen "kijk eens, dat is je kleine broer". Ik snapte er toen niks van, plots uit het niks een broer hebben. Ik begon direct met hem te spelen. Jammer dat ik die herinneringen niet meer heb. Maar mijn papa heeft het wel allemaal gefilmd, echt geweldig om te bekijken. Toen mijn broer later probeerde te kruipen. Kwam de stoute baby in mij zelf weer even te boven. Ik duwde hem heel de tijd omver, mijn mama zij altijd "stop daar nu toch eens mee". Dat begreep ik toen nog niet zo goed. Want ik bleef maar verder doen. Toen mijn broer gedoopt werd, liep ik heel de mis door de kerk. Mijn moeke liep toen achter mij aan. De ene keer liep ik naar achter in der kerk, de andere keer naar voor. Waar ik de kaars van de priester wou over nemen. Mijn moeke moest echt serieuze afstanden afleggen, want ik liep echt heel de tijd rond in de kerk. Na de doop in de kerk, werd er net zoals bij mij een enorm leuk feest georganiseerd.

Website4mama.nl

"De kindercrèche"

De crèche vond ik vroeger een erg leuke plek. Want er waren veel kinderen van mijn leeftijd: om mee te spelen. Maar dat was niet het enigen, ook de vrouw van de crèche was erg aardig. Ze speelden verschillende spelletjes met ons. Zoals het konijnenspel, dat was een soort bordspel. Waarbij je een kaart moest trekken, op de kaart stonden dan een aantal wortels. Het aantal wortels dat op je kaart stonden waren de stappen die je mocht zetten. Het Sinterklaas feest was echter ook iets fantastisch. Want er was toen iemand verkleed als Sinterklaas. Hij had een rood kostuum en een rode mijter met daarop een groot geel kruis. We zongen toen enorm veel liedjes voor de sint. En we maakten toen met zijn allen een mooie tekening. We maakten er zelfs een kleine competitie van: om ter meeste tekeningen maken. Ik had eens een keer meer dan 50 tekeningen gemaakt. Maar ik had nog niet het meeste tekeningen gemaakt. Mijn broer had er nog veel meer gemaakt. Voor Sinterklaas kreeg ik toen een oranje speelgoed vrachtwagen. Ik kon er uren mee spelen. Natuurlijk is iedereen als baby wel eens stout geweest. Zelfs ik, toen de aardige mevrouw even niet keek. Klom ik over een hekje waar ik eigenlijk niet mocht komen. Wat ik daar deed waren dingen zoals met mijn oranje vrachtwagen spelen. Maar dat was niet het enigen: ik drukte ook regelmatig op het knopje van een authentieke koekoeksklok. Die koekoeksklok maakte: het echte geluid van een koekoek, dat vond ik echt zo fantastische.

The end!

Dit was mijn tijd: als baby, maar maak je geen zorgen. Dit zal later vervolgd worden. Dan zul je mijn leven als kleuter kunnen lezen.

24Baby.nl