"De raarste mensen van de planeet"

Soms zie je plots mensen naar iets zoeken in de struiken of heel wat keren rondlopen met hun gps. Vaak zit je dan met de vraag: "wat zijn deze mensen aan het doen?". Die vraag kan ik snel beantwoorden, dat soort mensen noemt men geocachers. In deze blog zal ik je verder uitleggen wat geocaching is en ook ga ik het hebben over mijn ervaringen over de rare bezigheid.

Wat is Geocaching?

Geocaching is een wereldwijde buitensport waarbij er gebruik wordt gemaakt van een gps om potjes te zoeken met daarin een logboekje. Maar al vorens je met je gps op pad gaat om een cache/potje te zoeken, moet je eerst via de website van geocaching de coördinaten opladen. Hierbij heb je natuurlijk een betaald lidmaatschap nodig, zo'n lidmaatschap kost je 29,99 euro in België of 34,99 euro in Nederland. Helaas heb je niet alleen een geocaching account nodig, maar je hebt ook een programma nodig om de coördinaten over te zetten naar je gps. Hiervoor zou je gebruik kunnen maken van 'Garmin Expres'. Het lijkt misschien een dure sport, maar dat hoeft het niet perse te zijn. Je zou ook met je gsm een véél beperkter aanbod kunnen gaan zoeken, maar je zal wel snel merken dat het beter is om een jaarlijks abonnement van 29,99 euro aan te schaffen. Geocaching is uiteraard iets wat je met eender wie kunt doen: met vrienden, familie, kennissen, mensen die je al doende met het geocachen hebt leren kennen,... . Geocaching is een sport die je zal lijden naar de mooiste plaatsjes van de wereld in de meeste gevallen. De sport is er voor jong en oud, iedereen kan gaan geocachen op zijn eigen manier. Dat wil enerzijds zeggen dat je kan kiezen hoe je je verplaatst, maar anderzijds kan je ook kiezen binnen het assortiment van geocaches. Zo kan je makkelijke oppikkers doen, die noemen ze 'Traditional'. Als tweede mogelijkheid kan je een hele wandeling doen voor één geocache met onderweg een heleboel raadsels om tot de coördinaten te komen. Deze soorten geocaches noemen ze: 'Multi-Cache', 'Letterbox', 'Wherigo' en in sommige gevallen kan een 'Mystery' ook een wandeling zijn. Maar dan ga je meestal wel meerdere 'Traditionals' moeten tegenkomen met daarin een code vermeld om zo uiteindelijk tot de coördinaten te komen. Maar in de meeste gevallen is een 'Mystery' een cache die je van thuis uit moet coderen. Natuurlijk kan geocachen op verschillende niveaus, daarom is er een sterrensysteem van moeilijkheid. 1 ster is heel gemakkelijk, 2 sterren is iets moeilijker, 3 sterren is matig, 4 sterren begint toch al moeilijk te worden en 5 sterren is heel moeilijk. Naast moeilijkheid wordt er ook met een sterrensysteem gewerkt voor terreinwaarde, dit principe is hetzelfde als dat van de moeilijkheid. Alleen wordt er met terreinwaarde gewaarschuwd of je moet klimmen, zwemmen of dat je hem gewoon kunt meepakken. De meeste caches kan je gewoon pakken en loggen, maar caches met een terreinwaarde 4 of 5. Daar ga je toch al stunten voor moeten uithalen met speciale benodigdheden. Het kan dus zijn dat je een ladder, hengel, klim pak, waterpak nodig hebt om de cache te bemachtigen. Uiteraard ga je de andere caches zonder deze tools kunnen loggen. Naast terreinwaarde en moeilijkheid is er ook nog de grote van de cache die wordt uitgedrukt in blokjes. Het kleinste blokje is een heel klein potje/kokertje, nog een blokje meer dan heb je nog een groter potje. Hoe groter het blokje, hoe groter de container. Het grootste blokje zou minstens het formaat van een munitiekist moeten hebben. Maar ook zijn er virtuele cache groottes, dat komt dan weer voor bij 'Earth'- en 'Virtual caches'. Gelukkig bestaat geocaching niet alleen uit caches, maar het bestaat ook uit evenementen. Zo kan je geregistreerde evenementen doen van een kleine groep (normaal evenement), maar ook kan je evenementen doen met wat meer volk zoals een 'MEGA-evenement' of je zou nog iets groter kunnen gaan. Dan is er sprake van een GIGA-evenement, maar dit soort evenementen gebeuren meestal in Amerika of Duitsland. Want een GIGA-evenement is een evenement voor een publiek van duizenden geocachers van binnen- en buitenland. Het vraagt dus een enorme organisatie. Meestal zijn evenementen handig voor het ruilen van speelgoedjes (goodies) of trackables. Trackables zijn plaatjes met een code die van cache naar cache gaan om op die manier zoveel mogelijk kilometers af te leggen. Natuurlijk kunnen dit soort plaatjes zich niet zomaar van cache naar cache verplaatsen zonder eigenaar. Daarom wordt een trackable eerst geregistreerd door de koper voor hij de wereld ingaat. Op deze manier kan de koper dan altijd checken waar zijn plaatje met code gebleven is doordat de vinders van de trackable hem steeds loggen via geocaching.com. Natuurlijk vraagt niet alleen de trackable registratie, maar ook de caches/evenementen vragen registratie. Voor caches en evenementen is het registratie proces wel moeilijker omdat deze moeten goedgekeurd worden door vrijwilligers. Al vorens je een evenement of cache online mag/kan gooien moet je een goede cache-pagina maken die aan de voorwaarde van Groundspeak en de plaatselijke reviewers voldoet. Dat is niet zo gemakkelijk, maar je zal uiteraard wel heel wat hulp krijgen vanuit het reviewers-kamp om toch maar je cache/evenement online te krijgen. De reviewers gaan samen met jouw de stappen overlopen en controleren of ze wel kloppen totdat de cache klaar is om online te komen. Deze tekst is nog maar een korte samenvatting van wat 'geocaching' is, daarom raad ik aan om het gewoon eens zelf te ondervinden.

Hoe werd Geocaching tot stand gebracht?

Een hele lange tijd geleden in het jaar 2000 kwam er meer vrijheid in het gebruik van satellieten voor alle individuen. Dat zorgde er dus ook voor dat mensen gps 'en konden gebruiken, de stap naar geocaching was dus ook kleiner. Maar in het jaar 2000 op 3 mei verstopte Dave Ulmer de eerste geocache waarbij hij de coördinaten onmiddellijk deelde in een navigatie groep. Iets later op 6 mei 2000 werd de cache voor het eerste gevonden, eigenlijk zelf twee keer. De bezoekers tekende het logboekje en staken er voorwerpen in om te ruilen. Al snel wisten nog meer mensen de weg te vinden naar het doosje dat in een bos lag verstopt, daardoor kwamen er nog mensen op het idee om een geocache te verstoppen. Omwille van het grote succes werd dan beslist om een bedrijf op te richten, dat bedrijf noemt men nu Groundspeak. Het bedrijf had het doel om het 'geocaching-concept' verder uit te bouwen zodat mensen het zouden kunnen doen als hobby. Daarom werd er al snel een website gemaakt met daarop een kaart en de mogelijkheid om coördinaten af te tappen voor de gps. Maar ook konden mensen hun caches al registreren op de website. Doorheen de jaren is het hele concept steeds concreter en concreter geworden. Ook de website is ondertussen al veel uitgebreider als de eerste jaren van geocaching, maar ook opende geocaching al een app om caches te zoeken. Dat haalt mensen sneller over de streep om te gaan geocachen, dus in dat opzicht was het een heel goed plan om een app te starten.

Geocachen.be

Hoe begon ik met Geocaching?

Op de leeftijd van 15 jaar werd ik uitgenodigd door een vriend van school voor zijn 16de verjaardag. Hij had heel de vriendengroep uitgenodigd in het eerste geocache-café van de wereld wat zich niet zo ver van m'n deur begaf, daarom ging ik er naartoe om samen met mijn goede vriend zijn verjaardag te vieren. Het café zag er op het eerste zicht vrij normaal uit, maar aan de binnenkant was het precies een hele andere wereld die zich had geopend. Er stonden allemaal dingen binnen die ik nog nooit had gezien, maar al snel werden die dingen verklaard door de uitbaters van het café wat ook nog eens heel lieve mensen waren. Maar de uitleg die ze deden klonk heel mysterieus, wat ons al direct een spannend en gemotiveerd gevoel gaf. Voor ons kon de schatte zoektocht niet snel genoeg beginnen, maar voor we konden beginnen kregen we een gps in onze handen geworpen. Op dat moment was er niemand in de groep die precies wist hoe dat ding zou werken, maar al snel werd aan de hand van de uitleg de werking van de gps heel duidelijk. Dus na een lange tijd gepraat en uitleg gingen we eindelijk naar buiten om op avontuur te gaan. Dit deden we al direct aan een snel tempo. Op de gps konden we zien dat we op 165 meter zaten van de cache, maar hoe we daar efficiënt moesten geraken wisten we niet. Daarom stopte we even met wandelen om te kijken hoe we er naar toe moesten. Al snel zei er iemand van de vriendengroep: "mag ik eens proberen?", dat mocht hij.  Helaas kwam hij er niet helemaal uit van hoe het zou werken, daarom gaf hij de gps door aan de volgende persoon van de groep. Ook hij wist niet hoe het te gebruiken, daarna kwam ik aan de beurt. Ik zei tegen iedereen: "laten we gewoon stappen en dan zien we wel of de meters verminderen". Dus ik probeerde de strategie, al snel bleek dat we dichter en dichter kwamen. Maar plots kwamen er ineens meters bij, wat achteraf gezien logisch is, de gps telt nu eenmaal in vogelvlucht. Dat is altijd korter in theorie als in de praktijk. Maar ook in die situatie wist ik mij rustig te houden en besloot dus maar gewoon om een straat in te draaien. Dat was een uitstekend goede keuze, want al snel verminderde de meters terug. Ook kon ik op de gps zien dat we in een rechte lijn naar de cache liepen, dus dat vertelde ik ook. Meteen begon iedereen op dat moment naar daar te hollen om toch maar als eerste de cache te kunnen vinden. Maar helaas was de geocache niet zomaar even op te rapen, we moesten gedurende een hele lange tijd erachter zoeken. We kampten het hele bos uit, op het eerste zicht was er niks te vinden. Maar eigenlijk lag de cache gewoon onder een steen op het nulpunt, dat was wel een beetje gênant. Maar toch waren we heel blij dat we hem met ons team konden spotten. Bij de tweede cache hadden we al het geluk dat we wisten hoe de vork in de steel zat, we moesten dus gewoon de strategie van de vorige cache toepassen. Met die strategie werd ook die cache vlot bovengehaald. Dus we besloten om er wat vaart achter te zetten en om zo snel alle caches af te werken, maar bij de laatste cache bleek pas dat we codes moesten noteren. We wisten dat teruggaan veel te veel tijd zou innemen, daarom besloten we om terug te gaan naar het café. De eigenaren vroegen ons of we alles hadden gevonden, met een gênant gevoel moesten we zeggen dat we de bonus niet hadden gevonden. De eigenaren van de zaak vonden het heel jammer, daarom besloten ze om ons even de bonus te tonen. Al snel bleek dat de bonus een vogelhuisje was aan de gevel van de zaak met een slot aan. Gelukkig waren de eigenaren ook zo vriendelijk om het lastige cijferslot open te doen met de code. Op die manier konden we dan toch het logboekje tekenen. Het was een zalig moment toen we onze namen in het logboek mochten zetten. Ook hadden de eigenaren gezegd: "zou je iets willen ruilen?". Daar moesten we als groep niet lang over nadenken, direct haalde we een trackable uit het inventaris en staken er een speelgoed autootje terug in om het te vervangen. De eigenaren hadden op dat moment wel gezegd dat we dan wel een account zouden moeten aanmaken op geocaching.com en dat we de trackable terug zouden moeten verstoppen. Wat eigenlijk wel normaal is. Na ons zalige avontuur was het tijd voor een feestje met pannenkoeken. Tijdens dat feestje werd er de hele avond gepraat over ons nooit te vergeten avontuur dat er om vroeg om verder gezet te worden. Daarom gingen we het idee omzetten naar een geweldige hobby die nog altijd heel hard aan het groeien is op alle gebieden.

Wikiwand

Wat vind ik van Geocaching? 

Naar mijn mening is geocaching een soort van droom waar alles in mogelijk is. Je reist af met verschillende vervoersmiddelen om nieuwe oorden te gaan verkennen om daar potjes te gaan zoeken. Wat voor mij een hele goede bezigheid is en zeker omdat ik het met een vriend kan doen. Maar ook leer ik via evenementen veel geocachers kennen waar ik dan weer eens heel erg fijne verhalen mee kan uitwisselen. Het is dus een hele must om op die manier mijn contacten uit te breiden. Ook vindt ik het geweldig om de creativiteit van andere cachers weerspiegelt te zien in hun prachtige creaties. Het ontdekken van zo'n creatie maakt mijn dag als cacher altijd goed. Maar ook vindt ik het heel erg leuk om mijn eigen creatieve caches te maken die anderen dan moeten gaan zoeken. Vaak schrijven die cachers er dan ook een heel erg uitgebreide log bij wat voor mij als co voldoening geeft aan het geocachen. Na heel wat jaren te geocachen kan ik niet meer zonder, het is een belangrijk deel van mijn leven geworden. Sommige zeggen zelfs dat het verslavender is als drugs, met die stelling ga ik absoluut akkoord. Zelf kan ik in geen geval nog stoppen met deze aangename buitensport.

Geocaching

Wat vinden NIET-geocachers van Geocaching?

Wat niet-geocachers van geocaching vinden weet ik niet, maar ik heb soms wel kleine vermoedens. Volgens mij denken de normale voorbijgangers heel vaak: "wat zijn die aan het zoeken?". Ook denk ik dat muglers of niet geocachende denken dat we met vreemde praktijken bezig zijn. Dat is aan de ene kant wel voor een stukje waar natuurlijk, het ziet er namelijk wel vreemd uit. Alleen hoop ik dat de meeste mensen niet bang worden omdat ze iemand ergens random zien zoeken achter iets. Helaas heb ik al wel verhalen gehoord van geocachers die aangesproken zijn door een wijkagent omdat ze zogezegd vreemd gedrag vertoonden. Maar in dat geval legt de geocacher gewoon uit wat die doet en dan maken agenten er geen probleem van, soms zoeken ze zelfs gezellig mee naar de cache. Ook zal de buurt wel redelijk snel op de hoogte zijn van een geocache, aangezien zoiets meestal wel rond gaat als een lopend vuurtje.

Campings in Frankrijk

Ik hoop dat jullie deze blog over geocaching interessant vonden. In deze blog heb ik uitgelegd wat geocaching is. Maar ook heb ik geprobeerd om uit te leggen wat het voor mij betekent en wat het voor muglers betekent. Uiteraard komen er ook nog blogs over mijn avonturen tijdens het geocachen, maar dat zijn er zoveel. Daarom zal ik over elk avontuur wel een aparte blog schrijven.