Geen Auti-Man, zonder masker 👽

Na heel wat blogs werd het tijd om me toch eens een masker aan te schaffen. Geef maar toe, wat is een held zonder masker? Aja... dacht ik al, niet veel dus. Daarom heb ik mij toch maar eens een masker aangekocht.

Hoe ontstond het idee?

Tijdens de lange zomervakantie had ik een periode dat ik tijd zat had, ik moest iets nuttigs doen. Daarom besloot ik om nog wat dingen voor mijn levenswerk te doen. Er waren heel veel dingen die ik kon doen, zoals blogs schrijven, filmpjes maken, werken aan de website,... . Zoals je wellicht gemerkt hebt, ik heb veel verschillende dingen gedaan de afgelopen maanden voor mijn levenswerk. Ik heb ook effectief blogs geschreven of aan de website gewerkt, maar ik wou ook video's kunnen maken voor op mijn website. Daarom heb ik besloten om een masker te laten maken bij Decathlon, daarom afgesproken met een goede vriend om naar de Decathlon te gaan. Hij vond het een goed idee omdat we zo nog eens autistische konden doen, maar het was sowieso ook gewoon leuk om hem nog eens te zien. 

Knesselaars Nieuws

De aankoop

Na een paar dagen was het eindelijk zover, we konden een outfit voor mij laten maken. Het was een regenachtige dag, maar dat hield ons niet tegen. We gingen de Decathlon binnen, daar stond een mevrouw om alles in verband met de corona in goede banen te leiden. Ze gaf ons alcoholgel en ze gaf ons beide een karretje om de winkel binnen te wandelen, zo konden ze goed bijhouden hoeveel volk er in de winkel was. Vervolgens legde we onze natte rugzakken en jassen in een kastje, want het is natuurlijk niet bepaald leuk om rond te lopen met nat materiaal. Toen onze jassen opgeborgen lagen was het tijd om eindelijk op onderzoek te gaan tussen de vele materialen. We zagen al direct enkele leuke T-shirtjes die wel zouden kunnen passen voor de autistische auti-man. Daarom besloot ik om ze even te passen, en ja hoor, hij paste als gegoten. Dus natuurlijk wou ik er direct een leuke print op laten zetten van mijn logo, maar helaas was dat niet zo simpel. De man van het drukkersstandje zei ons dat je een stick moest meebrengen met het originele logo om te laten drukken op de T-shirt terwijl hij ons aankeek met een verbaasde blik. Ik kon direct van zijn gezicht aflezen dat hij ons vreemd vond en helemaal omdat ik zei of hij het auti-man logo erop kon drukken, wat helaas niet ging. Daarom maar terug eens gaan zoeken tussen de vele nuttige spullen om te laten bedrukken. Het duurde niet lang voor ik een paar leuke bandana's vond die ik wel wilde kopen voor een masker. Dus alweer ging ik naar de man van het drukstandje die ons met een vragende blik aankeek. Hij vroeg ons met moeite wat hij voor ons kon doen, we zeiden in koor of hij een masker van die bandana kon maken. Alweer kregen we roodlicht, hij kon het niet bedrukken. Dat vonden we al niet leuk, maar ik had nog de hoop dat hij er gaten in zou snijden om te zien. Natuurlijk wou hij de goederen niet kapot snijden, wat ook heel erg jammer is. Na het korte gesprek met de drukker besprak ik even met mijn broeder wat ik moest doen. Hij wist het niet meer, hei zei dat ik het zelf moest weten. Daarom heb ik gedurende een kwartier nagedacht over wat ik moest doen. Na heel wat ideeën die de vuilbak invlogen kwam ik tot het besluit dat ik het masker misschien zelf zou kunnen afwerken met paperclips en door er gaten in te snijden. Ik riep heel luid tegen mijn broeder: 'yes ik heb een plan!'. Hij vroeg me wat mijn plan was, dus ik gaf hem direct een uitgebreid antwoord. Hij had er twijfels over of het zou lukken, maar uiteindelijk is zo'n bandana ook niet bepaald duur. Dus het zou het proberen waard zijn, dat betekende afrekenen maar. We liepen samen met opgeheven hoofd naar de kassa om eindelijk deze aankoop af te rekenen. Daarna hebben we nog wat andere leuke autistische dingen gedaan...

Het Belang van Limburg

In de maak

De bandana is aangekocht, maar daarmee heb ik nog geen masker. Daarom besloot ik om er maar eens snel zelf gaten in te snijden voor de ogen. Het ging goed voorruit, ik zette het masker op en ik hield mijn vinger op de plaats van mijn oog. Vervolgens pakte ik een mes en sneed er een klein gaatje in. Toen dat gebeurde was de andere kant aan de beurt, ook dit verliep heel vlot. Het resultaat was geweldig, ik kon goed voor me kijken en ik had het gevoel dat het er wel leuk uit zou zien. Maar toen bedacht ik me nog dat de bovenkant helemaal open was, daarom besloot ik maar om het dicht te maken. Alleen moest ik nog even nadenken hoe ik dat zou doen, maar het antwoord op die vraag liet niet lang op zich wachten. Na een paar minuutjes kwam ik op het idee om het dicht te maken met paperclips, ik vreesde alleen dat het niet zo goed zou blijven houden. Dus ik spande de bovenkant volledig dicht met paperclips tot er geen gat meer te zien was. Helaas heeft het lang geduurd tot alle gaten dicht waren, maar een goed masker vraagt sowieso veel tijd.

Kinderwoorddienst

'Nu ben ik pas echt Auti-Man'

Na heel wat tijd was het moment aangebroken om mijn eerste kortfilm te maken, dit deed ik samen met mijn bro. Je weet wel de persoon waar ik ook de bandana mee ging kopen. Dus we spraken weer eens af om samen een kortfilm te maken, deze keer spraken we af bij hem thuis. Want het was ook de ideale locatie om daar in de buurt een kortfilm op te nemen. Maar natuurlijk zou het gek zijn om alleen af te spreken voor een film, we wouden natuurlijk ook nog andere leuke dingen doen. Daarom childe we maar eerst wat, dat is nu eenmaal altijd geweldig om met je beste vriend wat te chillen (wat praten en lachen). Nadien was het eindelijk zo ver om naar een speciale locatie te gaan voor de kortfilm. We besloten om naar een bos te gaan niet ver weg van zijn huis. Het was amper 5 minuten stappen voor we een groot bos zagen met het geschikte landschap om een kortfilm op te nemen. Maar voor we konden beginnen, moest ik eerst een goed plan bedenken van hoe we het zouden moeten aanpakken. Daarom besloot ik al snel dat mijn bro met mijn gsm zou filmen, zo is het natuurlijk gemakkelijker om een beeld goed vast te leggen. Al gauw was het tijd om te dansen en om te vechten tegen de lucht, natuurlijk kwamen er ook nog wel vijanden, maar die waren nog niet te zien. Maar ik danste en ik vocht niet alleen, ook hield ik me bezig met in bomen te klimmen en te rollen over de grond en al snel hadden we heel wat bruikbaar materiaal voor een kortfilm. Het was lachen om de film op te nemen, want je ziet waarschijnlijk ook niet zomaar iemand tegen de lucht vechten he. Na heel wat af te lachen was het tijd om weer huiswaarts te vertrekken. Dat gebeurde met de nodige grappen en met het nodige autisme dat er nog in ons zat. En zo vloog de dag voorbij...

To create

Na een tijdje was het tijd om het beeldmateriaal te verwerken. Daarom heb ik er werk van gemaakt om een geweldige kortfilm te maken (al zeg ik het zelf). Het begon allemaal met het beeldmateriaal te zoeken en in een logische volgorde te plaatsen, daarna moest ik het slechte beeldmateriaal verwijderen. Toen ik beeldmateriaal had om te gebruiken, was het tijd om er leuke effecten enzo aan toe te voegen. Denk maar eens aan vijanden of aan wapens. Maar veel meer ga ik over dit deel niet kunnen zeggen, daarom adviseer ik je om gewoon de kortfilm met je eigen ogen te zien. Dat gaat uiteraard het beste zijn om te weten waar het over gaat. Na een paar uurtjes monteren was het tijd om de kortfilm op YouTube te plaatsen en om het op mijn website te zetten. Dus ik wachtte met volle geduld af tot de video geüpload was. Het gaf me zo'n geweldig gevoel om mijn eigen Auti-Man kortfilm online te gooien. Ook nu zo'n redelijke tijd erna vind ik het nog steeds geweldig.

Bedankt voor het lezen van de blog en ik hoop dat het een leuke kortfilm is. Er is alvast veel werk en plezier ingekropen, daarom hoop ik dat het voor jullie ook leuk is om er naar te kijken.