"IK BEN (TE) AUTISTISCHE!"

De laatste tijd heb ik heel hard ondervonden dat ik niet zomaar een diagnose van autisme heb gekregen. Ik merk op heel wat manieren dat alles perfect moet zijn, dat is niet erg maar bij mij is het er echt over. Maar op sommige vlakken is dit bij mij ook een goede eigenschap. Hier kun je enkele situaties lezen.

Perfectionisme

Ik ben iemand die graag structuur creëert, soms zelf een beetje te veel. Zo heb ik een heel specifiek beeld van mijn dag. Mijn dag begint altijd met de volgorde opstaan, omkleden, eten, tandenpoetsen en daarna op mijn gsm om daarna naar school te gaan. Voor velen van jullie lijkt dit misschien een normaal patroon van een dag, maar bij mij is alles bijna uitgerekend tot op de second. Dat houdt in dat ik vaak gehaast of  traag ben gewoon om mijn tijdschema te respecteren, het gebeurd zelden dat mijn tijdsschema niet klopt. Ook vindt ik het belangrijk dat al mijn spullen precies op de zelfde plaats in huis liggen, ik merk het direct als er iemand in mijn kamer is geweest om bijvoorbeeld te poetsen. Vaak vraag ik ook even aan mijn moeder of zij in mijn kamer kwam, tot nu toe was zij altijd op mijn kamer geweest als er iets niet meer perfect stond. Het is misschien raar, maar ik ben echt zo hard gebonden aan mijn structuur dat ik elke kleine verandering direct op kan merken. Bij eten is het precies hetzelfde, ik kan blindelings merken onderscheiden. Veranderingen aan het recept zijn bij mij direct ondervonden. Ik kan eigenlijk zelf op basis van de smaak en aan de geur afleiden van waar het gemaakt is. Het is niet omdat ik zo snel verschillen proef, dat ik daarom ook ga zeggen van dat ik iets niet lekker vindt ofzo. Nee, ik blijf het altijd even lekker vinden. Maar ik kan gewoon altijd de verschillen ontdekken. Voor sommige is het misschien een gaven, maar voor anderen is het dat niet.

Onderwijs van morgen

Prikkels uitschakelen 

Waarschijnlijk link je autisme wel eens aan snel een overdosis prikkels binnenkrijgen, maar bij mij is het niet zo. Ik kan eigenlijk meer prikkels aan als mensen die geen autisme hebben, wat niet logische is, maar ik doe het toch maar. Hoe dat komt, dat weet niemand, maar ik denk dat het misschien komt doordat ik mij zo hard op alles kan concentreren dat ik wel selectief doof lijk. Ja, je hoort het goed. Ik kan alle geluiden uitschakelen die ik niet wil horen. Een voorbeeld hiervan is: het geluid van werken op straat. Als ik dat geluid niet wil horen, dan hoor ik dat geluid niet. Het lijkt heel positief, maar dat is het niet altijd. Soms als ik geluiden uitschakel dan hoor ik belangrijke dingen niet meer, dat is dan ook weer niet de bedoeling. Zo moest ik eens een hoor test laten doen door het CLB, op die test scoorde ik heel slecht. Ik scoorde niet slecht op de test omdat ik niet goed hoor, maar wel omdat ik geluiden van buiten had afgesloten wat inhield dat ik de spraak van de test niet meer kon horen. Daardoor werd ik doorverwezen naar een oorarts. Bij de oorarts scoorde ik wel goed, maar dat was omdat er daar geen extra geluiden zijn waardoor ik wel goed de stem kon horen. Hij zei meteen dat mijn gehoor niet normaal goed was, het omgekeerde dus. Hij vroeg meteen of ik autisme had, wat ik direct bevestigde met een 'ja'. Hij zei dat dat heel veel verklaarde. Het is niet dat ik die dingen met opzet uitzet, maar het gebeurd automatische als er veel lawaai is.

Talectum

Autisme uiten naar de buitenwereld

Onlangs vertelde mijn moeder me dat je eigenlijk niet kunt merken dat ik autisme heb, ze vind dat ik mij precies hetzelfde gedraag buitenshuis als iemand die geen autisme heeft. Alleen maak ik wel soms autistische grappen met mijn vrienden voor de grap, maar anders zou je het echt niet aan mij kunnen zien of merken. Het is niet dat ik mijn best er voor doe ofzo, absoluut niet. In het algemeen ben ik gewoon zo, maar gewoon mijn manier van denken is anders als iemand anders. Uiteindelijk is iedereen wel autistische, want iedereen zijn denkwijze is wel anders. Alleen is de denkwijze van iemand met autisme wat meer afwijkend van het beeld dat er als ideaal wordt aanschouwd. Ook al vindt ik dat 'ideaal' niet bestaat, want uiteindelijk is het woord 'ideaal' niet tastbaar ofzo. Dus voor mij persoonlijk bestaat ideaal niet.

De Drentse Brok

Volhouden

Vaak zeggen ze wel eens: "de aanhouder wint", dat is voor mij een zin die op mijn lijf geschreven staat. Ik kan zo hard volhouden dat ik bijna alles kan bereiken wat ik wil. Ik moet er gewoon in geloven en het lukt me door mijn volhoudingsvermogen, wat in heel veel gevallen goed is. Maar op sommige vlakken kan het ook behoorlijk negatief zijn. Sommige mensen denken dat ik nooit moe ben of pijn voel, maar dat is absoluut niet waar. Ik kan heel goed aanvoelen wanneer ik moe ben of pijn heb, alleen kan ik het even negeren als ik dat wil. Maar soms kan ik beter wel luisteren naar mijn pijn of vermoeidheid, anders kan ik mij forceren of ziek worden. Helaas heb ik tijdens sport mijn vermoeidheid eens 2 keer genegeerd, dat hield in dat ik erg ziek was van vermoeidheid. Ik had veel te veel calorieën en suikers verbrand. Zo veel zelfs, dat ik er dagen nog ziek van was. Zelfs met liters cola te drinken kon ik het niet oplossen. Maar nu ben ik er wel voorzichter voor, want uiteindelijk is het nooit de moeite om er zo door af te zien en het kan ook gevaarlijk worden. Daarom stop ik nu altijd als ik mij moe begin te voelen. Maar door volhouden heb ik ook een erge ziekte kunnen overwinnen (hier schrijf ik later nog over).

Gezondheidsfreaks

Oog voor detail

Nu ga ik het pas echt over een cliché hebben. Zoals iedereen wellicht wel weet hebben de meeste mensen met autisme aandacht voor details, dat is bij mij niet anders. Onlangs merkte de leraar van PAV nog op dat ik het nodig vond om alle details van de stad Antwerpen op te noemen tijdens een presentatie. Hierdoor overschreed ik de maximumtijd van 15 minuten, wat ik eigenlijk ook niet doorhad. Want uiteindelijk had ik al veel weggelaten zodat ik ongeveer voor minder als 15 minuten informatie zou hebben, maar blijkbaar dus nog niet genoeg. Gelukkig leek het voor de klas en leraar veel minder lang doordat ze de informatie wel boeiend vonden. Waar ik eigenlijk wel blij om was, want anders had ik er nog een slechter gevoel over.

Facebook

Geobsedeerd 

Ik heb niet echt een verslaving ofzo, maar ik geraak wel gemakkelijk geobsedeerd door dingen. Zo ben ik een tijdje enorm geïnteresseerd geweest in Marvel strips, treinen, auto's, cijfers,... . Kortgezegd: ik kan mij gewoon in heel veel dingen veel te hard verdiepen, wat niet erg is. Maar als ik door iets gefascineerd ben, dan kan ik bijna over niets anders meer praten. Zo erg vind ik het persoonlijk niet, maar ik neem wel aan dat sommige het storend kunnen vinden. Dus sorry voor de mensen die ik verveel met mijn specifieke onderwerpen. Voor de moment ben ik nog altijd gefascineerd door autorijden en door geocaching. Maar gelukkig kan ik toch al wel wat meer vertellen over iets anders als vroeger. 

Masterfile

Vandaag kon ik eindelijk nog eens schrijven over het kernonderwerp van deze blog. Het deed me deugd om het er nog eens over te hebben via deze blog, maar ik hoop ook dat jullie het leuk vonden om dit stukje van mij te lezen.